یكی از رموز موفقیت انقلاب زینب كبری(س) پیوند او با مقام ولایت بود. كار و تلاش زینب كبری(س) را از دیدی می توان نوعی حركت برای حفظ و تداوم سیر ولایت و حكومت حقه دانست اوخانه،‌ زندگی و فرزندانی داشت همه را برای انجام رسالت عظیم خود فدا كرد. اصل را بر این گذاشت كه از مقام ولایت دفاع كند، حكومت حقه را استقرار بخشد و مردم رنگ و مزه حكومت اسلامی را بچشند. این حركت برای آن نبود كه فردی از بستگان او به نام حسین(ع) داعیه ای دارد و نیازمند به كمك است
و زینب (س) به كمك او بر می خیزد. بلكه اگر این حق در غیر خانواده او هم بود، زینب(س) بپا می خواست و از خود جوشش و شوری نشان می داد. هرگاه امام نباشد رشته وجود عالم منفصل می گردد، نمونه تسلیم و اطاعت بی چون و چرای زینب و اطاعت از امام این بود كه شب عاشوراوقتی حضرت زینب(س) بی تاب شد و از شنیدن وقایعی كه در عاشورا اتفاق خواهد افتاد و از هوش رفت امام حسین(ع) او را به هوش آورده و وصایایی به ایشان فرمودند حضرت زینب(س) بعد از شهادت و در طی اسارت به تمام معنا اطاعت از ولی او، خود را ثابت نمود و طبق وصیت امام حسین(ع) صبر پیشه نمودند و رسالت خویش را اتم و اكمل به پایان رساندند.