هدایت از جمله وظایف هر پیشوا و رهبری است، مخصوصا پیشوایی که برگزیده آفریدگار و منصوب از سوی الله باشد، چنین شخصی به طور قطع مصون از هر نوع خطا و لغزش است و به قول متون حدیثی دارای عصمت است، بدیهی است شخصی که خود معصوم است سعی میکند افراد تحت ولایت خود را به بهترین نحو هدایت کند، پیشوای اول ما شیعیان حضرت علی بن ابی الطالب علیه السلام است، که در عدالت شهره آفاق است.آن حضرت تمام سعی خود را برای هدایت بشر به کار بست، آن حضرت طبق فرموده رسول اکرم صل الله علیه وآله ((یا علی اگر یک نفر به دست تو هدایت شود ثواب آن بیش از آن چیز هایی است که خورشید بر آنها میتابد(داستانهای پیامبران در کلیات شمس)))ارزش کار خود را به خوبی میدانست و به همین دلیل با دل و جان به وظیفه هدایتگری خود میپرداخت.اگر رهبران و پیشوایان جوامع امروزی به نقش خود در هدایت انسانها پی ببرند بی شک نوع بشر به سعادتی که خداوند وعده داده است خواهند رسید.