اعتکاف تمام شد و ما نفهمیدم ، نفهمیدیم که اعتکاف برای بعضی ها شده وسیله ای برای پز دادن، سوژه ای شده برای چشم و هم چشمی خانواده ها،شب آخر وقتی درب مساجد باز میشود بعضی از خانواده را میبینی که با دسته گل های بزرگ و گران قیمت، باشیرینی و کادو های آنچنانی در انتظار فرزندان خود هستند، و نمیدانند که اینجا آمده ای برای دوری از دنیا و تعلقاتش، نمیدانند که شاید کودکی،نوجوانی، جوانی، و شاید سالخورده ای در آن میان باشد که در حسرت چنین لحظه ای باشد، کاش بدانیم که من به اعتکاف میروم تا به خدا نزدیک شوم و از دنیا و هرآنچه باعث تفاوت من از مردم عادی میشود جداشوم،من به اعتکاف میروم که به رنگ خدا شوم